Co chcę robić w życiu ?

Młody człowiek kończąc szkołę podstawową i też jeszcze nie tak dawno gimnazjum, stoi przed ważną decyzją jaką musi podjąć wyborem szkoły zawodowej, średniej ogólnej lub kierunkowej. Na pewno są takie osoby, że będąc dzieckiem się już wiedzą kim będą w przyszłości, a czasami o naszym przyszłym zawodzie decyduje np. tradycja rodzinna. Moje dziecko kończy teraz szkołę podstawową i stoi właśnie przed takim dylematem wyboru i prawdę powiedziawszy to jest nie lada wyzwanie, jedną dziedziną jaka Filipa interesują są komputery bardziej Software (oprogramowanie, )niż Hardware (materialna część komputera – budowa), planuje więc wybór szkoły w tym kierunku jak do tej pory stanęło na Technikum Informatycznym, ale co będzie to jeszcze nie wiadomo, tym bardziej, że z ocenami na półrocze się nie popisał, do tego jeszcze musi zdać egzaminy. Ta szkoła online to mnie doprowadza do rozpaczy i marzę o tym żeby wrócił do szkoły, jak jestem poza domem to już całkowicie nie jestem wstanie Filipa kontrolować a on wraz z kolegami logują się na lekcje, odpowiadają że są obecni, a potem wyciszają mikrofony i rozmawiają miedzy sobą albo grają (na pewno o tych różnych metodach słyszeliście już w tv bo mówili już kilka razy w różnych serwisach informacyjnych).

Pozostając jeszcze przy tym temacie ja prawie 30 lat temu też stałam przed takim wyborem, chciałam być wtedy fryzjerką to były takie czasy że po pierwsze był problem ze znalezieniem praktyk, po drugie byłam dobra uczennicą, co prawda nie miałam świadectw z biało -czerwonym paskiem, ale dużo mi nie brakowało, więc moja mama zdecydowała ze do zawodówki nie pójdę bo szkoda żebym miała poprzestać tylko na zawodzie, w tamtym czasie nie było żadnego przyzwoitego technikum dla dziewczyn tylko ekonomiczne i handlowe, więc poszłam do „ogólniaka”. W 1997 roku zadałam maturę a w październiku zostałam studentką I roku Ochrony Środowiska na Wydziale Chemii na ATR w Bydgoszczy – obecnie jest to Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy. Były do studia w systemie dziennym, zrezygnowałam po pierwszym semestrze to nie był kierunek dla mnie, poza tym mojej mamie było strasznie ciężko finansować mi studia dzienne a ojciec nie płacił jakiś mega alimentów. Wróciłam do domu i zaczęłam szukać pracy. Mama nie odpuszczała żal jej było żebym została bez zawodu, podjęłam kolejną próbę studiów tym razem na UMK w Toruniu Wydział Pedagogiki – specjalizacja: Komputer w Edukacji. Ukończyłam uzyskując tytuł licencjata, nie podjęłam studiów magisterskich, oprócz obowiązkowej praktyk (chyba dwa tygodnie w szkole podstawowej, lekcje informatyki) nie przepracowałam w zawodzie ani jednej godziny. Czy żałuję wyboru – właściwie nie wiem przez pewien czas wiedza którą nabyłam przydawałam mi się w pracy i w domu, na studiach poznałam fajnych ludzi mam z niektórym kontakt do teraz. Mogłam się upierać na to fryzjerstwo w tym zawodzie bym się sprawdziła tak myślę, i mam do tego smykałkę m.in. robiłam fryzurę Agacie na pierwszą komunię, mojej siostrze wiele razy układałam włosy na różne okazje i mamie. Potrafię też przyciąć włosy, strzygę włosy mężowi i czasami Filipowi. I przede wszystkim lubię to robić sprawi mi to przyjemność a chyba o to chodzi przy wyborze zawodu.

Chętnie w waszych komentarzach poczytam o Waszych wyborach zawodu i czy to właśnie to o czym marzyliście?

Jak zawsze pozdrawiam i ściskam.